برخلاف آمارهای دولت افغانستان، کمبود بیمارستان ها، درمانگاه ها و لوازم پزشکی و حتی نبود لوازم ابتدایی بهداشتی، شرایط سختی را برای مردم افغانستان فراهم کرده است. این شرایط دشوار، ممکن است در آینده به فاجعه انسانی تبدیل شود.
برخلاف آمارهای دولت افغانستان، کمبود بیمارستان ها، درمانگاه ها و لوازم پزشکی و حتی نبود لوازم ابتدایی بهداشتی، شرایط سختی را برای مردم افغانستان فراهم کرده است. این شرایط دشوار، ممکن است در آینده به فاجعه انسانی تبدیل شود. انگشت اتهام در وهله اول به سمت کشوری است که حدود دو دهه وعده بازسازی به مردم افغانستان داده بود اما با گسترش ویروس کرونا در افغانستان و کمبود زیرساختها و امکانات بهداشتی، پوشالی و ناکارآمد بودن بازسازی امریکایی ها بیش از پیش آشکار شده است.
کرونا جدی تر از آمارها
کرونا در افغانستان جدی تر از آمارهایی است که دولت منتشر می کند. عدم دسترسی دولت به بسیاری از مناطق دور افتاده یا ناممکن، محدود بودن تست کرونا، آبهای آلوده در افغانستان، عدم دسترسی بسیاری از مردم به امکانات اولیه بهداشتی و موارد گوناگون دیگر، نشان از احتمال نامساعدبودن شرایط این کشور در این زمینه دارد. طبق پیش بینی ها، احتمالا با افزایش تعداد مبتلایان این بیماری و مرگ و میر ناشی از آن در افغانستان روبرو خواهیم بود. همانطور که وزارت بهداشت افغانستان نیز از احتمال 80 درصدی شمار ابتلا به این بیماری در آینده خبر می دهد.[1] این کشور برای مقابله با کرونا زیرساخت و امکانات کافی در اختیار ندارد و متهم اصلی اوضاع نابسامان بهداشتی و پزشکی در افغانستان، کشوری است که حدود دو دهه افغانستان را به بهانه بهتر کردن شرایط در اشغال نظامی قرار داده است.
کرونا، آزمونی برای ناکارآمدی امریکا در افغانستان
کمی به عقب بازمی گردیم، زمانی که ایالات متحده امریکا به بهانه ی "مبارزه با تروریسم" کشور افغانستان را اشغال نظامی کرد و در این مسیر سعی نمود همگان را با خود همراه سازد. در کنار بهانه مبارزه با تروریسم، ایالات متحده امریکا خود را ناجی افغانستان معرفی می کرد و در این زمینه با تبلیغات و سر و صداهای بسیار، آینده و وضعیت مردم افغانستان را در صورت وجود نیروهای امریکایی، بهتر و مناسب تر از دوران گذشته ترسیم می نمود. چندین سال از شعارهای ایالات متحده امریکا درباره بازسازی افغانستان می گذرد و اکنون در مقام عمل هیچ تغییر بنیادین و اساسی در افغانستان صورت نگرفته است.
بازسازی افغانستان بیشتر شبیه به یک عملیات روانی برای توجیه حضور نظامی امریکا به حساب می آید و یا در بهترین حالت همواره با ریخت و پاش ها و فسادهای گسترده در زمینه بازسازی، بدون دستاورد چشمگیری برای مردم پایان یافته است. بخشی از این ناکارآمدی ها و نابسامانی ها به مسئله بهداشت و درمان بازمی گردد. هرچند وضعیت نابسامان بهداشتی افغانستان در طول سالهای گذشته بر همگان عیان و آشکار بود ولیکن اکنون با ورود کرونا به این کشور، پرده ها بیش از پیش کنار رفت و همانطور که اشاره شد، برخلاف ادعاهای دولت، در بسیاری از ولایات و مناطق افغانستان شاهد کمبود امکانات جدی پزشکی، درمانگاه ها و بیمارستان ها می باشیم.
یکی از بزرگترین متهمان این وضعیت، ایالات متحده امریکا است. مسئله شکست پروژه موسوم به بازسازی افغانستان چندین بار توسط بازرس ویژه امریکا اعلام شده است. برای مثال در سال 2016 بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان، به صراحت به فساد درباره این حوزه و غیرمعقولانه بودن بسیاری از راهبردهای امریکا در این حوزه اشاره می کند.[2]
علاوه بر اعترافات ایالات متحده، آمارهای جهانی نیز گواهی بر نابسامانی ها و مشکلات فراوان افغانستان در حوزه بهداشت و سلامت دارد. بر طبق آمار رسمی یونیسف، تنها 43 درصد از مردم افغانستان به بهداشت کافی دسترسی دارند و تنها آب 67 درصد از مردم، آشامیدنی و مناسب می باشد.[3] بر طبق آمارهای سازمان بهداشت جهانی در منطقه مدیترانه شرقی که 22 کشور را در برمیگیرد، افغانستان در زمینه مرگ و میر نوزادان درسال 2017، از میان 22 کشور مدیترانه شرقی، بعد از پاکستان و سومالی، در جایگاه سوم قرار می گیرد و کشورهای سودان، یمن و لیبی با تمامی بحرانها شاخص بهتری نسبت به افغانستان دارند.[4]
این آمارها و ارقام حاکی از عمق فاجعه در حوزه بهداشت افغانستان است و غیرمستقیم اشاره به ناکارآمدی امریکا و دولت مورد حمایتش در زمینه بهداشت و سلامت دارد. باتوجه به وضعیت نابسامان افغانستان در زمینه بهداشت و کمبود بیمارستانها، کادر درمان، پزشک و حتی آمبولانس در کشور، احتمالا با یک فاجعه در مسیر مبارزه با کرونا مواجه خواهیم بود. در این ایام، نگرانی ها نسبت به شرایط نابسامان هرات که شامل کمبودهایی در زمینه لوازم اولیه بهداشتی همچون ماسک یا کمبود در کادر درمان می شود اوضاع را بیش از پیش عیان و آشکار کرده است.
از سوی دیگر در حالی که افغانستان با بیماری کرونا دست و پنجه نرم می کند و شرایط اقتصادی و امنیتی نامناسبی دارد، ایالات متحده با کاهش 1 میلیارد دالر از کمکهایش به افغانستان در این روزهای پرچالش، آخرین میخ را بر تابوت ادعاهایش مبنی بر کمک به منظور بهبود شرایط افغانستان کوبید و نشان داد که امریکا برای پیشبرد سیاستهای خود حتی دولت مورد نظر خود را نیز تحت فشار قرار می دهد. در این میان تنها مردم افغانستان هستند که بیشترین فشار را در اثر اقدامات امریکا متحمل خواهند شد. بحران کرونا، تمامی ادعاها و یا نیات امریکا را آشکار ساخت.
منابع:
1_تسنیم
2-آریانیوز
3- UNISEF, achieving results for Afghanistan’s children(Wash), 2020
4- WHO(Eastern Mediterranean Region), Framework for health information systems and core indicators for monitoring health situation and health system performance, 2018
منبع: مطالعات افغانستان
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/15582
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
